Kecap warta atawa berita asalna tina basa Sansekerta viritta nu hartina béja ngeunaan hiji kajadian atawa hal nu keur kajadian. Istilah warta dina jurnalistik dipaké pikeun ngalaporkeun kajadian nu eukeur atawa anu enggeus lumangsung. Warta téh bisa dibédakeun jadi sababaraha katagori, dumasar bobot eusina, lokasi peristiwana, sipatna, jeung topikna. Warta teu ukur nepikeun béja ngeunaan peristiwa kiwari jeung nu kamari, tapi deuih sakapeung mah sok mangaruhan ka nu narimana, boh nu maca boh nu ngaregepkeun. Umumna warta diwawarkeun dina media massa, kayaning surat kabar, majalah, radio, jeung televise. Malahan mah di jaman kiwari geus bisa dipaluruh dina internet.

Dumasar kana cara nepikeunana, warta bisa dikelompokkeun jadi dua rupa nya éta: 1. Warta lisan Warta lisan seperti nu aya dina radio, televisi, jeung nu langsung ditepikeun ku nu nepikeun warta. 2. Warta tinulis Warta tinulis seperti nu sok remen kapanggih dina koran, majalah, tabloid, jeung sajabana.

warta téh hartina informasi atawa laporan ngeunaan peristiwa atawa kajadian aktual tur anyar carék itungan waktu Aya sawatara struktur nu ngawangun téks warta téh, éta struktur téh anu ngawangun téks, tepi ka jadi hiji téks anu gembleng. Struktur téks warta diwangun ku judul, teras, jeung eusi berita. Judul téh kecap konci (keyword) nu ngawakilan warta kalawan gembleng. dina téks warta, judul biasana ngamuat ngeunaan gambaran naon anu kajadian. Hadéna mah judul téh dijieun sina matak kataji nu maca atawa nu ngadéngéna.